„Oczekuj wielkich rzeczy. Czuwaj! Wykonuj wolę Bożą i bądź spokojny. Umiłuj krzyże. Spełniaj to, co od ciebie zależy; dobrze znoś to, co od ciebie nie zależy. Bądź człowiekiem. Pragnij nieba. Dąż do wieczności. Odwagi!” – oto nieśmiałe résumé przesłania św. Maksymiliana Marii Kolbego. Jego spuścizna nie daje spokoju, porusza. Wybór jego tekstów pozostawia niedosyt – słusznie, on przecież wciąż pragnął więcej.

W czasie formacji zakonnej o. Maksymilian rozczytywał się w Dziejach duszy św. Teresy od Dzieciątka Jezus, sięgał do pism Gemmy Galgani, studiował Uwielbienia Maryi św. Alfonsa Marii Liguoriego oraz O ofiarowaniu się Jezusowi przez Maryję św. Ludwika Marii Grignion de Monforta. Sam również chwytał za pióro – utrwalał myśli i refleksje, medytacje i modlitwy. Po rozszerzeniu tej puli o wypowiedzi, referaty i konferencje odsłania się wieloraki pod względem formy i wielowątkowy przekaz dostępny we wznowionym po czterech dekadach przez Instytut Wydawniczy PAX tomiku Myśli i rozważania św. Maksymiliana Marii Kolbego – człowieka, który zaświadcza o „trwałym szczęściu”. Gdzie je znalazł?

Anna Kaszubowska

Przeczytaj więcej na: www.e-civitas.pl